WIL DEGENE DIE MIJN FIETS HEEFT GEJAT OOK EFFE MIJN KRANTENWIJK OVERNEMEN…

Wat is mijn grootste passie? Ondernemen: projecten bedenken en opzetten: ‘waar zit het gat in de markt? Het liefst van niets tot iets wat hiervoor nog niet bestond. Pionieren dus, iets opbouwen met een oog voor innovatie en dit dan samen met een team: eerst de juiste mensen vinden voor specifieke taken, deze enthousiasmeren, alle neuzen in dezelfde richting laten staan. Daarmee kom je in de (creatieve) flow, vaak leidend naar succes. Maar succes hebben is niet zozeer het doel, de kick zit ‘m in het proces er naar toe: de beleving, stapje voor stapje je doel realiseren. Want als je je best doet, leidt dat toch meestal wel naar succes.

Wat is mijn idee van ultiem geluk? Als een project vorm krijgt en gaat lopen, dan gaan bij mij alle mentale poorten open, kan ik snel denken en schakelen, zie ik allerlei mogelijkheden of oplossingen, heb ik ‘the big picture’ voor ogen en is de samenwerking door een goede communicatie vloeiend optimaal. Daar krijg ik veel energie van en nog een extraatje van het oplossen van tegenslagen. Zelfvertrouwen, creativiteit, veerkracht en doorzettingsvermogen zijn hier de keywords, die daarin meespelen. Ik heb ook het gevoel zeer alert te zijn, verbonden met de hele kosmos en alles onder controle te hebben….het gaat haast allemaal vanzelf. Elk laatje van kennis en geheugen trek ik zo open. Elke keer weer is dit een bijzondere ervaring, een soort natural high!

Wat is mijn grootste angst? Heb ik eigenlijk niet, uitgezonderd als er ineens een tijger voor mijn neus staat of dat ik bv. een mogelijk ongeluk aan zie komen. Mijn focus ligt vooral op het geheel te overzien, valkuilen te ontdekken en te vermijden en het proces begeleiden/sturen/realiseren. Na een zware depressie 20 jaar geleden heb ik hard aan mijzelf gewerkt en mijn angsten en demonen met o.a. mindfulness aardig ontrafelt en verwerkt (daar ben ik mijn depressie nu dankbaar voor!). Papieren tijgers (irreële angsten) creëer je meestal zelf, kosten veel energie, leiden af en dat moet je gewoon niet doen (angst is een slechte raadgever).

Waar houd ik het meest van aan mijn werk? Een van de prettigste dingen aan ondernemen is de voorpret: de wil en de kracht ervaren om iets aan te pakken. Het zoeken en vinden van een geschikt lijkend idee (doel/ project/onderneming). Hier begint de passie, begint het te borrelen, een soort vlinders in mijn buik. Aanvoelen dat dit idee kansrijk is en dan besluiten het uit te voeren. Denkend aan Paulo Coelho: ‘als je een positief besluit neemt, zal het hele universum met je meewerken om je doel te realiseren’. Daarna met jezelf brainstormen en het idee zo groot mogelijk maken: ‘Think Big’!. Wees niet bang: haal er alles maar bij wat je kan verzinnen, welke mogelijkheden zijn er allemaal en maak er een grote ‘luchtbel’ van. Uiteindelijk vallen er mogelijkheden uit, omdat ze niet haalbaar zijn, maar dat geeft helemaal niet. Je houdt dan een zeer realiseerbaar project over! Ook belangrijk: check je idee bij vrienden en kennissen en goed opletten: als er een aantal mensen zijn die er niets in zien, dan wordt het interessant, want dan kan je iets aparts in handen hebben.

Wat is mijn minst aantrekkelijke eigenschap? Slordigheid, maar daarover later meer. Verder zou ik het niet weten eigenlijk. Een vriend van mij van vroeger studeerde psychotherapie en zei eens tegen mij: ‘als je al je aandacht en energie richt op de goede dingen, is er vanzelf geen tijd meer voor de slechte dingen. Verder nadenkend: ik kan wel eens dominant overkomen in mijn enthousiasme.

Wat is mijn grootste valkuil? Teveel hooi op mijn vork nemen. In mijn enthousiasme kan ik teveel willen doen, dat moet ik in de gaten houden: de balans houden tussen inzet en ontspanning. Omdat het proces in de flow haast vanzelf gaat, weinig energie kost en veel plezier geeft, kan dit erin sluipen.

Wanneer zou ik liegen? Ik heb een hekel aan liegen en wil in principe altijd de waarheid zeggen, maar soms is dat onverstandig, niet tactisch of mogelijk kwetsend. Toch zal ik altijd zo dicht mogelijk bij de waarheid blijven, zodat ik niet echt leugens vertel. Ik zeg dan gewoon niet alles.

Welk rolmodel heeft de grootste invloed op mij gehad? Een rolmodel heb ik niet gehad, vaak is dat een vader, maar ik ben zonder opgegroeid. Wel had ik een rolmiddel of beter gezegd rolmiddelen…… Boeken! Op mijn 19e jaar kreeg ik het boek Zenboeddhisme en het Westen – Oosterse en Westerse wegen tot verlichting en inzicht – van Erich Fromm en D.T.Suzuki in handen. Het veranderde mijn manier van kijken naar de dingen (en begrijpen) compleet. Het Zenboeddhisme toonde mij een weg tot zelfontplooiing, vrijheid van denken, creativiteit en levenskunst. Ook BRES – Bewustzijn in beweging – tweemaandelijks tijdschrift over nieuwe wetenschap, spiritualiteit, verborgen geschiedenis, wereldwijde ontdekkingen, duurzaamheid, alternatieve genezing e.d. was een bron van kennis, die ik gaarne tot mij nam. Het verbreedde mijn horizon omtrent de verbazingwekkende wonderlijke wereld waarin wij leven. Er waren nog meer boeken, als ik iets vond wat mij van pas kwam qua denken/inzicht maakte ik mij dat eigen en of paste ik dat toe in mijn handelen. Mooiste roman gelezen ooit ook rond mijn 19de: Narziss en Goldmund van Hermann Hesse, het sloot mooi aan bij het Yin en Yang van het oosten, ogenschijnlijke tegenstellingen, maar die elkaar aanvullen en volmaken als drie-eenheid. Dag en nacht = een etmaal oftewel 1+1 = 3. Bij Narziss en Goldmund kruisen twee werelden elkaar: eros en logos, lichaam en geest, ascese/wetenschapper en kunstenaar/vrijbuiter. Dit als de menselijke vertaling van Yin en Yang. Door dit boek kreeg ik meer inzicht in de menselijke natuur. Van het Zenboeddhisme heb ik ook geleerd de essentie of de kern der dingen te ontwaren en praktisch toe te passen o.a. door hoofdzaken van bijzaken te onderscheiden en te relativeren. Leven in het ‘hier en nu’ met een zekere speelsheid, flexibiliteit, plezier en humor. Kiezen voor de weg van de minste weerstand, niet tegen de stroom in zwemmen. Jezelf niet in de weg zitten, geen obstakels opwerpen, geen energie in onbelangrijke zaken stoppen. Geen verzet, maar acceptatie…los laten en verder gaan! Lukt het vandaag niet, dan morgen. Alhoewel ik zenmeditatie heb gedaan (en yoga) ben ik geen boeddhist geworden, ik heb niet zozeer een behoefte om tot een ‘groep’ te behoren. David Bowie zei eens: ‘ik ben een zelfstandig functionerende economische eenheid’. De laatste jaren beoefen ik T’ai Chi Chuan, 37-vorm Yang-stijl, een verademing. Voor mij een thuiskomen in mijn spirituele zijn. Kan ik iedereen aanraden.

Waar houd ik het minst van aan mijn werk? Ook de minder leuke dingen horen bij het werkproces, maar zijn vaak belangrijk voor de continuering. Daarom voer ik deze meestal als eerste uit, wijs geworden door ervaring en dat geeft een prettig gevoel. Er tegenaan hikken en/of steeds vooruitschuiven kost extra energie.

Waar en wanneer was ik het meest gelukkig met mijn werk? Toen ik in 2011/2013 bezig was om een poppodium in Rotterdam te starten. Eerst in het Prinses theater en daarna in Theatercafé PLAN C. Ik werkte met geweldige mensen samen, had goede sponsoren (o.a. Grolsch met € 30.000 + plaatsing 1000-litertanks) en genoot van de organisatie en het hele creatieve proces op het gebied van kunst & cultuur. Ook tijdens mijn HBO-studie CMV op de Hogeschool Rotterdam (op 55-jarige leeftijd) ervoer ik intens plezier, deze studie deed ik geheel voor mijzelf omdat ik vroegere studies als marketing manager, fysiotherapie en kunstacademie voor binnenhuisarchitectuur niet had afgemaakt. Ik wilde voor mijzelf bewijzen dat ik zo’n niveau aan kon en rondde dit af met een diploma (had ik in drie jaar kunnen doen, maar was een jaar afwezig door een hartinfarct). Mijn minor was cultureel ondernemen, dit paste perfect bij mijn vorige ondernemingen en opgedane kennis. Mijn huidige project als cultureel ondernemer is: ‘Hé hallo….Zo zie je nog eens iemand!’ – inzet van Skype als modern communicatiemiddel ter vergroting van het contactennetwerk van senioren en ter voorkoming van eenzaamheid – Prima alternatief voor gewoon op visite gaan, toch fysiek contact en verder lekker kletsen! Zie www.he-hallo.eu

Wat zegt de uitspraak ‘Passie Pensioneert Nooit’ mij? Passie refereert aan liefde, beter gezegd voorliefde: een innerlijke preferentie in je karakter. Als je de weg gevonden hebt om je talenten te ontdekken en je deze daarna op diverse terreinen in kunt zetten, wordt het een tweede natuur. Automatisch schakel je dan over in een hogere ‘drive’, je ziel en zaligheid verbind je aan je gekozen onderwerp, bezigheid of doel. In principe is er geen knopje dat dit uitschakelt, dit behoud je je hele leven. Het is de vervolmaking van zelfontplooiing en zingeving.

Wat zou ik aan mezelf willen veranderen? Van nature ben ik slordig, kan dingen snel laten slingeren. Mijn bureau thuis bv. ligt vaak vol met allerlei papieren. Op een gegeven moment gaat mij dat toch irriteren en ruim ik op: sorteer ze dan op ‘te bewaren’ en stop ze in mappen. Ik weet dat dit erg handig is, maar vind het zo’n gedoe, zonde van mijn tijd. In no time ligt mijn bureau weer vol. In de ‘rommel’ weet ik altijd wel precies waar iets ligt. Bij anderen zie ik gelijk dat zij met administratieve precisie hun zaken beter regelen, daar heb ik bewondering voor, maar ik heb dat gewoon niet….het zij zo! Uitgezonderd financiële administratie, dat houd ik dus wel weer goed bij. Verder niets eigenlijk. Ik ben best happy met mijzelf zoals ik functioneer, mijn omgeving ook denk ik. Het leven zelf is verandering, de kunst is hierin mee te gaan. En als ik fouten maak, kan ik deze
altijd herstellen, zodat de relaties weer open en ‘gezond’ zijn. Mogelijk chargeer ik een beetje maar bij elke ontmoeting verander je, zijn er kansen en mogelijkheden, voegt deze iets toe of stelt je mening bij.

Wat is mijn grootste professionele prestatie? Een eigen zaak was mijn droom. Die realiseerde ik als eigenaar van bar-petit restaurant Papillon, maar dat liep niet zoals ik verwacht had. Dat ging ik verpachten en wilde nog iets anders beginnen; het werd het opzetten van een Pizza-Service, met de hulp van Italiaanse vrienden, die al een Pizza-Service runden in Rotterdam-Zuid. Hier viel alles op zijn plaats: een voormalig administratiekantoor bouwde ik om met een eigen ontwerp. PR, logo’s, reclame e.d. was van eigen hand. Mijn bedrijfsstrategie werkte ook zoals gepland. De vestigingsplaats in Rotterdam-West zat in de buurt van kantoren, havenbedrijven en een bedrijfsgebied. Mijn motto was: liever 1 keer rijden met 25 pizza’s, dan 25 x met 1!. Dat kon ook omdat ik als eerste in Nederland ging werken met de ThermoCar, daarin bevond zich de FoodControlBox, die bv. 25 pizza’s met 100 graden warm kon houden en zorgde voor condensafvoer. Hierdoor bleven mijn pizza’s krokant, werden geen slappe hap. Binnen drie maanden middels een goede PRcampagne en het faxen van mijn menukaart naar kantoren en bedrijven liep mijn Pizza-Service La Piovra als een trein. Na een half jaar wilde ik al uitbreiden met een nieuwe zaak in Schiedam, maar kon niet de juiste mensen hiervoor vinden. Dus dan maar een knalsucces van deze zaak maken. Kwaliteit stond hoog in mijn vaandel en klantvriendelijkheid. Meerdere keren in de krant gestaan om innovatie en bv. als de eerste Sparerib-Service in Rotterdam. Het geeft een geweldige kick als blijkt dat jouw idee en strategie zo perfect uitpakt en wederom: het hele proces naar succes was de ultieme beleving. Het gaf het gevoel goud in handen te hebben…. ‘Koning Midas’; ook financieel ging het mij zeer voor de wind. Maar niet alles veranderde in goud: ik bleef nieuwe dingen uitproberen zoals de ‘Volkoren Pizza’. Het was in de tijd van het bruinbrooddieet en ik dacht daarop in te spelen. Niemand was nog op dit idee gekomen en ik liet dit registreren bij het Benelux-patentenbureau. PRcampagne gestart met een nieuw ontworpen logo: een molen met als wieken een pizza en dit op de ThermoCars laten opbrengen e.d. Ik had een geschikte meelsoort gevonden voor een puike bodem. Het ging aardig met de verkoop, maar het was niet het ‘gat in de markt’ dat ik dacht gevonden te hebben. Ben ermee gestopt; toch ook hierbij weer the thrill of life: de passie om iets nieuws te ontdekken en te realiseren. Dat het dan niet lukt is jammer, maar ik zag een kans en die heb ik gegrepen. Want ik wil in mijn stervens uur als ik terugblik op mijn leven niet het idee hebben ‘had ik toen dat maar gedaan’ en het gevoel hebben dat ik de kansen die mij in het leven ‘geboden’ werden niet heb benut.

Welk beroep zou ik hebben in een volgend leven? Tja, is er wel een volgend leven? Energie gaat nooit verloren (wet van behoud van energie), dus de levensenergie die je laat ademen, voelen, denken en doen zal met het overlijden niet verdwijnen. Ik denk dat het in een andere vorm verder blijft bestaan. In een nieuwe geboorte? Ik weet het niet, ik zie het dan wel als verrassing en mocht het een wedergeboorte zijn, dan is het maar de vraag of je dezelfde kwaliteiten mee krijgt. Misschien heb ik dan wel een passie voor onderzoek als wetenschapper.

Wat is de plek waar ik de beste ideeën krijg, in mijn stad? In mijn bad krijg ik de beste ideeën; in mijn badkamer kan ik mij zeer goed ontspannen en kan ik heerlijk liggen mijmeren/dromen: een soort meditatie met een zaad, dat groeit naarmate ik een geschikt onderwerp te pakken heb….geweldig om te doen. Verder meestal in het café samen met vrienden of bij nieuwe ontmoetingen, al naar gelang waar het gesprek over gaat.

Wat is mijn favoriete plek om te eten en te drinken, in mijn stad? Er zijn in Rotterdam vele leuke, interessante en variërende cafés/goede restaurants die allemaal een eigen sfeer hebben. Maar het gaat toch vooral om de mensen die er komen. Bij wijze van spreken kan het met goede vrienden samen op een vuilnisbelt ook reuze gezellig zijn, het gaat om de connection. Favoriet café vroeger was Melief Bender op de Oude Binnenweg, daar bestond de clientèle uit allerlei uiteenlopende bezoekers: zakenlui, kantoorklerken, havenbaronnen/jongens uit de haven of in de olie, kunstenaars, studenten/tes, een beetje penose en hele aantrekkelijke dames. Heb daar ook wat PR-dingetjes gedaan o.a. de aankleding voor jazzmiddagen en de menukaart op een reclamebord voor buiten geschilderd. Wat eten betreft sprong kwalitatief een Indonesisch huiskamerrestaurant op de Noordsingel eruit: Makan Sedap! Tjonge, daar eten was verslavend, stoppen met eten haast een onmogelijke opgaaf….ontzettend lekker. Tegenwoordig kom ik vaak in café de Oude Sluis in Rotterdam-Delfshaven, waar ook een zeer gemêleerd gezelschap te vinden is. En u weet het hè: de beste zakendeals worden in de kroeg afgesloten!

Wie is mijn grootste fan/sponsor/partner in crime? Heb ik niet. Dat varieert met welk project ik bezig ben en met welke mensen ik daarin samenwerk.

Met wie zou ik in de toekomst graag willen werken? Dan gelijk maar de lat hoog leggen: Richard Branson is natuurlijk een geweldige ondernemer met zijn Virgin-bedrijven op diverse terreinen. Ook een beetje een avonturier, met originele reclameacties en een levensgenieter. Ik zou mij daar makkelijk bij aan kunnen sluiten en vermoedelijk een goed contact met hem kunnen hebben. Het zou erg leuk en inspirerend zijn om met hem samen te werken……maar ja?

Naar welk project, in de nabije toekomst, kijk ik uit? Ik zou nog steeds graag een nieuw poppodium annex theater/kunstgalerie in Rotterdam willen opzetten. Met een gevarieerde muziek, kunst & cultuur programmering.

Welk rolmodel zou ik graag willen ontmoeten en spreken? Boeddha, dat zou een interessante ontmoeting worden.

Ga ik pensioneren van dit werk en leven waar ik van houd? Als het kan wil ik ondernemend bezig blijven, projectjes opzetten. Daar hou ik van, daar zit mijn passie en passie pensioneert nooit!

Hoe kun jij contact met mij opnemen? Via r.bovenkamp@upcmail.nl – Enjoy life and love it all!